سيالات هيدروليك و بررسی خواص و انواع آن/سيالات هيدروليك و بررسی خواص و انواع آن/30009980/vyc
با ما باشید با یکی دیگر از فایل های قابل دانلود با عنوان : سيالات هيدروليك و بررسی خواص و انواع آن

⚡دانلود

مقدمه

آب اولين سيالي است كه از آن براي انتقال قدرت استفاده شده است.آب گرچه داراي خواص خوبي چون دسترسي آسان،قيمت پائين و مقاومت در مقابل آتش مي باشد ولي خواص ضعيف روانكاري،محدودة كم درجه حرارتهاي كاري و ايجاد زنگ زدگي،استفاده از آن را در سيستمهاي پيشرفته و جديد محدود مي نمايد.

روغنهاي معدني از ابتداي قرن بيستم در دسترس بوده اند اما استفاده از مواد افزودني جهت بهبود بخشيدن خواص شيميايي و فيزيكي روغنهاي هيدروليك در سال 1940 آغاز شد.اين روغنها،به شدت قابل اشتغال بوده و هنگام كاربرد در درجه حرارتهاي بالا،احتمال جدي بروز خطر وجود دارد،لذا استفاده از سيالات مقاوم به آتش كه اساساً با پاية آبي و بصورت محلول در آب عرضه مي شوند گسترش يافته است.

• خواص سيال هيدروليك


• چگالي نسبي يا وزن مخصوص

نسبت حجم مشخصي از سيال در دماي معين به وزن همان مقدار حجم آب را چگالي نسبي يا وزن مخصوص مي نامند.چگالي نسبي روغنهاي معدني در حدود 9/0 است.(مقادير دقيق با توجه به روغن پايه و افزودني هاي مورد استفاده محاسبه مي گردد).

مواد مصنوعي داراي چگالي بالاي يك هستند.اطلاع از چگالي نسبي سيال هيدروليك هنگام طراحي و براي محاسبات مربوط به فشار استاتيكي (در ورودي پمپ)لازم مي باشد.

لزجت

لزجت عبارتست از اصطكاك داخلي سيال و يا به عبرات ديگر،مقاومت سيال در مقابل جريان يافتن است.لزجت يكي از مهمترين خواص سيال هيدروليك بوده كه پائين بودن بيش از حد آن موجب بروز مشكلاتي در سيستم آب بندي شده و سبب بوجود آمدن نشتي هاي خارجي زياد و كاهش بازده حجمي مي گردد.از طرف ديگر،افزايش بيش از حد لزجت نيز از خاصيت رواني سال مي كاهد.در صورت استفاده از يك سيال با لزجت بالا،به نيروي بيشتري جهت غلبه بر اصطكاك هاي داخلي نياز مي باشد،كه خود موجب اتلاف انرژي و افزايش گذما مي شود.

لزجت به دو صورت ديناميكي يا سينماتيكي بيان مي گردد.واحد لزجت سيناتيكي در سيستم SI برحسب mm2/sec مي باشد و تحت عنوان سانتي استوك(Cst)بيان مي شود.

چون لزجت سيالات نسبت به دما تغيير مي كند،لذا مقدار آن در شرايط و درجه حرارت استاندارد(40 درجه سانتيگراد)بيان مي گردد.

شاخص لزجت

لزجت همة روغن ها با افزايش درجه حرارت كاهش يافته و با كاهش آن،افزايش مي يابد.شاخص لزجت ميزان جدي بودن اين تغييرات را نشان مي دهد.به روغني كه ميزان تغييرات لزجت ان با افزايش درجه حرارت كم باشد،اصطلاحاً،روغن داراي شاخص لزجت بالا گفته مي شود.محدودة متوسط شاخص بين 40 و 80 مي باشد.بيشتر روغنهاي هيدروليك داراي شاخص لزجت بالاي 80 هستند.شاخص لزجت روغنهاي معدني اساساً وابسته به روغن پايه است.در بعضي از سيستمهاي هيدروليك كه به شاخص هاي لزجت بالاتز نياز باشد،بايد از مواد پايه و افزودني هاي لازم جهت بهبود شاخص استفاده كرد.

لزجت روغن هيدورليك با افزايش فشار،افزايش مي يابد.انتخاب سيال هيدورليك در سيستم هاي با فشار كاري بالا بسيار حاوز اهيت است.(مانند پرسهاي با فشار كاري bar 1000)

در يك فشار بسيار بالا،امكان بروز تغيير در مشخصات روغن وجود دارد و حتي ممكن است كه روغن بصورت يك جسم صلب درآيد.منحني هاي لزجت دما براي يك نوع روغن هيدورليك به ازاء فشارهاي مختلف در شكل(1 7 ب)نشان داده شده است.

پايداري برشي

در بسياري از سيسمتهاي هيدورليك مقاطعي وجود دارند كه سيال تحت تأثير نرخهاي بالايي از برش قرار مي گيردواز اين مقاطع مي توان نقاط تيز پره ها در يك پمپ پره اي و يا لقي هاي طريف در گلوگاههاي شيرهاي كنترل را نام برد.

تأثير نرخ بالاي برش بر روغن و افزودني هاي شاخص لزجت به دو طريق زير است:

روغني كه در محدودة نرم برش بالا قرار داشته باشد بصورت موضعي دچار افت لزجت گشته و به محض خروج از محدودة مذكور به حالت اوليه باز مي گردد.اما افزودني هاي شاخص لزجت پس از عبور از منطقة با نزخ برش بالا،در نتيجة كاهش تدريجي لزجت در طي چند ساعت اولية كار سيستم،دچار تغيير دائمي مي گردند.پس از شكست اوليه،مقدار لزجت در سطح معيني ثابت باقي مي ماند،ولي لزجت از دست رفته هرگز جبران نخواهد شد.

جزییات بیشتر📜